męczennik

Polish

Etymology

From męczyć +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /mɛnˈt͡ʂɛn.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɛnɲik
Syllabification: mę‧czen‧nik

Noun

męczennik m pers (feminine męczennica)

martyr

Declension

Declension of męczennik

	singular	plural
nominative	męczennik	męczennicy
genitive	męczennika	męczenników
dative	męczennikowi	męczennikom
accusative	męczennika	męczenników
instrumental	męczennikiem	męczennikami
locative	męczenniku	męczennikach
vocative	męczenniku	męczennicy

Related terms

adjective

męczeński

nouns

verbs

męczyć
umęczyć
zamęczyć

Further reading

męczennik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
męczennik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.