młócić

Polish

Inherited from Proto-Slavic *moltiti, from *moltъ (“hammer”). Cognate with Polish młot (“hammer”), Latin malleus (“hammer”) (per Julius Pokorny).

młócić impf (perfective namłócić)

(transitive) to thresh
Kombajn ścina i młóci zboże. ― The combine (combine harvester) cuts and threshes the grain.
(colloquial, transitive) to thrash, to pommel
Synonyms: see Thesaurus:bić
(transitive, slang) to play a game obsessively
Wczoraj cały dzień młóciliśmy w Counter-Strike'a. ― Yesterday, we binge-played Counter-Strike all day.

Conjugation of młócić impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		młócić
present tense	1^st	młócę			młócimy
	2^nd	młócisz			młócicie
	3^rd	młóci			młócą
	impersonal	młóci się
past tense	1^st	młóciłem	młóciłam		młóciliśmy	młóciłyśmy
	2^nd	młóciłeś	młóciłaś		młóciliście	młóciłyście
	3^rd	młócił	młóciła	młóciło	młócili	młóciły
	impersonal	młócono
future tense	1^st	będę młócił, będę młócić	będę młóciła, będę młócić		będziemy młócili, będziemy młócić	będziemy młóciły, będziemy młócić
	2^nd	będziesz młócił, będziesz młócić	będziesz młóciła, będziesz młócić		będziecie młócili, będziecie młócić	będziecie młóciły, będziecie młócić
	3^rd	będzie młócił, będzie młócić	będzie młóciła, będzie młócić	będzie młóciło, będzie młócić	będą młócili, będą młócić	będą młóciły, będą młócić
	impersonal	będzie młócić się
conditional	1^st	młóciłbym	młóciłabym		młócilibyśmy	młóciłybyśmy
	2^nd	młóciłbyś	młóciłabyś		młócilibyście	młóciłybyście
	3^rd	młóciłby	młóciłaby	młóciłoby	młóciliby	młóciłyby
	impersonal	młócono by
imperative	1^st	niech młócę			młóćmy
	2^nd	młóć			młóćcie
	3^rd	niech młóci			niech młócą
active adjectival participle		młócący	młócąca	młócące	młócący	młócące
passive adjectival participle		młócony	młócona	młócone	młóceni	młócone
contemporary adverbial participle		młócąc
verbal noun		młócenie

verbs

nouns