magher
Old Swedish
Etymology 1
From Old Norse magr, from Proto-Germanic *magraz.
Declension
Declension of magher (strong)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | magher | magher | maghert |
| accusative | maghran | maghra | maghert |
| dative | maghrum, -om | maghri, -e | maghru, -o |
| genitive | maghers | maghrar | maghers |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | maghrir, -e(r) | maghrar | magher |
| accusative | maghra | maghrar | magher |
| dative | maghrum, -om | maghrum, -om | maghrum, -om |
| genitive | maghra | maghra | maghra |
Declension of magher (weak)
| singular | masculine | feminine | neuter |
|---|---|---|---|
| nominative | maghri, -e | maghra | maghra |
| accusative | maghra | maghru, -o | maghra |
| dative | maghra | maghru, -o | maghra |
| genitive | maghra | maghru, -o | maghra |
| plural | masculine | feminine | neuter |
| nominative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
| accusative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
| dative | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
| genitive | maghru, -o | maghru, -o | maghru, -o |
Descendants
- Swedish: mager
Etymology 2
From Old Norse mágr, from Proto-Germanic *mēgaz.
Declension
Declension of magher (strong a-stem)
Descendants
- Swedish: måg
Romanian
Etymology
Borrowed from Old Church Slavonic магеръ (magerŭ).
Declension
Declension of magher
| singular | plural | |||
|---|---|---|---|---|
| indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
| nominative/accusative | (un) magher | magherul | (niște) magheri | magherii |
| genitive/dative | (unui) magher | magherului | (unor) magheri | magherilor |
| vocative | magherule | magherilor | ||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.