miskunna

Icelandic

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈmɪskʏnːa/

Verb

miskunna (weak verb)

  1. (transitive, with dative) to have mercy on, to pardon
    Heilagi Guð, heilagi Sterki, heilagi Ódauðlegi, miskunna þú oss.
    Holy God, Holy Strong, Holy Immortal, have mercy on us.

Conjugation
miskunna — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að miskunna
supine
(sagnbót)		 miskunnað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 miskunnandi
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég miskunna við miskunnum present
(nútíð)		 ég miskunni við miskunnum
þú miskunnar þið miskunnið þú miskunnir þið miskunnið
hann, hún, það miskunnar þeir, þær, þau miskunna hann, hún, það miskunni þeir, þær, þau miskunni
past
(þátíð)		 ég miskunnaði við miskunnuðum past
(þátíð)		 ég miskunnaði við miskunnuðum
þú miskunnaðir þið miskunnuðuð þú miskunnaðir þið miskunnuðuð
hann, hún, það miskunnaði þeir, þær, þau miskunnuðu hann, hún, það miskunnaði þeir, þær, þau miskunnuðu
imperative
(boðháttur)		 miskunna (þú) miskunnið (þið)
Forms with appended personal pronoun
miskunnaðu miskunniði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
miskunnast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur)		 að miskunnast
supine
(sagnbót)		 miskunnast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar)		 miskunnandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur)		 subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð)		 ég miskunnast við miskunnumst present
(nútíð)		 ég miskunnist við miskunnumst
þú miskunnast þið miskunnist þú miskunnist þið miskunnist
hann, hún, það miskunnast þeir, þær, þau miskunnast hann, hún, það miskunnist þeir, þær, þau miskunnist
past
(þátíð)		 ég miskunnaðist við miskunnuðumst past
(þátíð)		 ég miskunnaðist við miskunnuðumst
þú miskunnaðist þið miskunnuðust þú miskunnaðist þið miskunnuðust
hann, hún, það miskunnaðist þeir, þær, þau miskunnuðust hann, hún, það miskunnaðist þeir, þær, þau miskunnuðust
imperative
(boðháttur)		 miskunnast (þú) miskunnist (þið)
Forms with appended personal pronoun
miskunnastu miskunnisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
miskunnaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)		 singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 miskunnaður miskunnuð miskunnað miskunnaðir miskunnaðar miskunnuð
accusative
(þolfall)		 miskunnaðan miskunnaða miskunnað miskunnaða miskunnaðar miskunnuð
dative
(þágufall)		 miskunnuðum miskunnaðri miskunnuðu miskunnuðum miskunnuðum miskunnuðum
genitive
(eignarfall)		 miskunnaðs miskunnaðrar miskunnaðs miskunnaðra miskunnaðra miskunnaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)		 masculine
(karlkyn)		 feminine
(kvenkyn)		 neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)		 miskunnaði miskunnaða miskunnaða miskunnuðu miskunnuðu miskunnuðu
accusative
(þolfall)		 miskunnaða miskunnuðu miskunnaða miskunnuðu miskunnuðu miskunnuðu
dative
(þágufall)		 miskunnaða miskunnuðu miskunnaða miskunnuðu miskunnuðu miskunnuðu
genitive
(eignarfall)		 miskunnaða miskunnuðu miskunnaða miskunnuðu miskunnuðu miskunnuðu
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.