mitigar
Catalan
Pronunciation
Verb
mitigar (first-person singular present mitigo, past participle mitigat)
- (transitive) to mitigate
Conjugation
Conjugation of mitigar (first conjugation)
| infinitive | mitigar | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| present participle | mitigant | ||||||
| past participle | masculine | feminine | |||||
| singular | mitigat | mitigada | |||||
| plural | mitigats | mitigades | |||||
| person | singular | plural | |||||
| first | second | third | first | second | third | ||
| indicative | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | mitigo | mitigues | mitiga | mitiguem | mitigueu | mitiguen | |
| imperfect | mitigava | mitigaves | mitigava | mitigàvem | mitigàveu | mitigaven | |
| future | mitigaré | mitigaràs | mitigarà | mitigarem | mitigareu | mitigaran | |
| preterite | mitiguí | mitigares | mitigà | mitigàrem | mitigàreu | mitigaren | |
| conditional | mitigaria | mitigaries | mitigaria | mitigaríem | mitigaríeu | mitigarien | |
| subjunctive | jo | tu | ell/ella vostè |
nosaltres nós |
vosaltres vós |
ells/elles vostès | |
| present | mitigui | mitiguis | mitigui | mitiguem | mitigueu | mitiguin | |
| imperfect | mitigués | mitiguessis | mitigués | mitiguéssim | mitiguéssiu | mitiguessin | |
| imperative | — | tu | vostè | nosaltres | vosaltres vós |
vostès | |
| — | mitiga | mitigui | mitiguem | mitigueu | mitiguin | ||
Related terms
References
- “mitigar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2023
Further reading
- “mitigar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “mitigar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “mitigar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
Interlingua
Conjugation
Conjugation of mitigar
| infinitive | mitigar | ||
|---|---|---|---|
| participle | present | perfect | |
| mitigante | mitigate | ||
| active | simple | perfect | |
| present | mitiga | ha mitigate | |
| past | mitigava | habeva mitigate | |
| future | mitigara | habera mitigate | |
| conditional | mitigarea | haberea mitigate | |
| imperative | mitiga | ||
| passive | simple | perfect | |
| present | es mitigate | ha essite mitigate | |
| past | esseva mitigate | habeva essite mitigate | |
| future | essera mitigate | habera essite mitigate | |
| conditional | esserea mitigate | haberea essite mitigate | |
| imperative | sia mitigate | ||
Portuguese
Etymology
Learned borrowing from Latin mītigāre (“to make ripe”), from mītis (“ripe, mature”) + agō (“do, make”).
Pronunciation
- (Brazil) IPA(key): /mi.t͡ʃiˈɡa(ʁ)/ [mi.t͡ʃiˈɡa(h)]
- (São Paulo) IPA(key): /mi.t͡ʃiˈɡa(ɾ)/
- (Rio de Janeiro) IPA(key): /mi.t͡ʃiˈɡa(ʁ)/ [mi.t͡ʃiˈɡa(χ)]
- (Southern Brazil) IPA(key): /mi.t͡ʃiˈɡa(ɻ)/
- (Portugal) IPA(key): /mi.tiˈɡaɾ/ [mi.tiˈɣaɾ]
Verb
mitigar (first-person singular present mitigo, first-person singular preterite mitiguei, past participle mitigado)
- to mitigate
Conjugation
Conjugation of mitigar (g-gu alternation) (See Appendix:Portuguese verbs)
1Brazil.
2Portugal.
Synonyms
Antonyms
Related terms
- mitigação
- mitigadamente
- mitigado
- mitigador
- mitigante
- mitigativo
- mitigável
Further reading
- “mitigar” in Dicionário Priberam da Língua Portuguesa.
Spanish
Etymology
From Latin mītigāre, present active infinitive of mītigō (“to make ripe”), from mītis (“ripe, mature”) + agō (“do, make”).
Pronunciation
- IPA(key): /mitiˈɡaɾ/ [mi.t̪iˈɣ̞aɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Syllabification: mi‧ti‧gar
Verb
mitigar (first-person singular present mitigo, first-person singular preterite mitigué, past participle mitigado)
Conjugation
Conjugation of mitigar (g-gu alternation) (See Appendix:Spanish verbs)
Selected combined forms of mitigar (g-gu alternation)
These forms are generated automatically and may not actually be used. Pronoun usage varies by region.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| with infinitive mitigar | |||||||
| dative | mitigarme | mitigarte | mitigarle, mitigarse | mitigarnos | mitigaros | mitigarles, mitigarse | |
| accusative | mitigarme | mitigarte | mitigarlo, mitigarla, mitigarse | mitigarnos | mitigaros | mitigarlos, mitigarlas, mitigarse | |
| with gerund mitigando | |||||||
| dative | mitigándome | mitigándote | mitigándole, mitigándose | mitigándonos | mitigándoos | mitigándoles, mitigándose | |
| accusative | mitigándome | mitigándote | mitigándolo, mitigándola, mitigándose | mitigándonos | mitigándoos | mitigándolos, mitigándolas, mitigándose | |
| with informal second-person singular tú imperative mitiga | |||||||
| dative | mitígame | mitígate | mitígale | mitíganos | not used | mitígales | |
| accusative | mitígame | mitígate | mitígalo, mitígala | mitíganos | not used | mitígalos, mitígalas | |
| with informal second-person singular vos imperative mitigá | |||||||
| dative | mitigame | mitigate | mitigale | mitiganos | not used | mitigales | |
| accusative | mitigame | mitigate | mitigalo, mitigala | mitiganos | not used | mitigalos, mitigalas | |
| with formal second-person singular imperative mitigue | |||||||
| dative | mitígueme | not used | mitíguele, mitíguese | mitíguenos | not used | mitígueles | |
| accusative | mitígueme | not used | mitíguelo, mitíguela, mitíguese | mitíguenos | not used | mitíguelos, mitíguelas | |
| with first-person plural imperative mitiguemos | |||||||
| dative | not used | mitiguémoste | mitiguémosle | mitiguémonos | mitiguémoos | mitiguémosles | |
| accusative | not used | mitiguémoste | mitiguémoslo, mitiguémosla | mitiguémonos | mitiguémoos | mitiguémoslos, mitiguémoslas | |
| with informal second-person plural imperative mitigad | |||||||
| dative | mitigadme | not used | mitigadle | mitigadnos | mitigaos | mitigadles | |
| accusative | mitigadme | not used | mitigadlo, mitigadla | mitigadnos | mitigaos | mitigadlos, mitigadlas | |
| with formal second-person plural imperative mitiguen | |||||||
| dative | mitíguenme | not used | mitíguenle | mitíguennos | not used | mitíguenles, mitíguense | |
| accusative | mitíguenme | not used | mitíguenlo, mitíguenla | mitíguennos | not used | mitíguenlos, mitíguenlas, mitíguense | |
Related terms
Further reading
- “mitigar”, in Diccionario de la lengua española, Vigésima tercera edición, Real Academia Española, 2014
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.