mocnit
Czech
Pronunciation
- IPA(key): [ˈmot͡sɲɪt]
Conjugation
Conjugation
| Infinitive | mocnit, mocniti | Active adjective | mocnící |
|---|---|---|---|
| Verbal noun | í | Passive adjective | mocněný |
| Present forms | indicative | imperative | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| 1st person | mocním | mocníme | — | mocněme |
| 2nd person | mocníš | mocníte | mocni | mocněte |
| 3rd person | mocní | mocní | — | — |
| The future tense: a combination of a future form of být + infinitive mocnit. |
| Participles | Past participles | Passive participles | ||
|---|---|---|---|---|
| singular | plural | singular | plural | |
| masculine animate | mocnil | mocnili | mocněn | mocněni |
| masculine inanimate | mocnily | mocněny | ||
| feminine | mocnila | mocněna | ||
| neuter | mocnilo | mocnila | mocněno | mocněna |
| Transgressives | present | past |
|---|---|---|
| masculine singular | mocně | — |
| feminine + neuter singular | mocníc | — |
| plural | mocníce | — |
Romanian
Etymology
Past participle of mocni.
Adjective
mocnit m or n (feminine singular mocnită, masculine plural mocniți, feminine and neuter plural mocnite)
Declension
Declension of mocnit
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
| nominative/ accusative | indefinite | mocnit | mocnită | mocniți | mocnite | ||
| definite | mocnitul | mocnita | mocniții | mocnitele | |||
| genitive/ dative | indefinite | mocnit | mocnite | mocniți | mocnite | ||
| definite | mocnitului | mocnitei | mocniților | mocnitelor | |||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.