morusać

Polish

Etymology

From morus +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /mɔˈru.sat͡ɕ/
  • Rhymes: -usat͡ɕ
  • Syllabification: mo‧ru‧sać

Verb

morusać impf (perfective umorusać)

  1. (reflexive, colloquial) to get dirty
    Synonym: brudzić się

Conjugation
Conjugation of morusać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive morusać
present tense 1st morusam morusamy
2nd morusasz morusacie
3rd morusa morusają
impersonal morusa się
past tense 1st morusałem morusałam morusaliśmy morusałyśmy
2nd morusałeś morusałaś morusaliście morusałyście
3rd morusał morusała morusało morusali morusały
impersonal morusano
future tense 1st będę morusał,
będę morusać
 będę morusała,
będę morusać
 będziemy morusali,
będziemy morusać
 będziemy morusały,
będziemy morusać
2nd będziesz morusał,
będziesz morusać
 będziesz morusała,
będziesz morusać
 będziecie morusali,
będziecie morusać
 będziecie morusały,
będziecie morusać
3rd będzie morusał,
będzie morusać
 będzie morusała,
będzie morusać
 będzie morusało,
będzie morusać
 będą morusali,
będą morusać
 będą morusały,
będą morusać
impersonal będzie morusać się
conditional 1st morusałbym morusałabym morusalibyśmy morusałybyśmy
2nd morusałbyś morusałabyś morusalibyście morusałybyście
3rd morusałby morusałaby morusałoby morusaliby morusałyby
impersonal morusano by
imperative 1st niech morusam morusajmy
2nd morusaj morusajcie
3rd niech morusa niech morusają
active adjectival participle morusający morusająca morusające morusający morusające
contemporary adverbial participle morusając
verbal noun morusanie

Further reading
  • morusać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • morusać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.