myśliwiec

See also: Myśliwiec and Mysliwiec

Polish
myśliwiec

Etymology

From myśliwy +‎ -iec.

Pronunciation
  • IPA(key): /mɨɕˈli.vjɛt͡s/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ivjɛt͡s
  • Syllabification: myś‧li‧wiec
  • Homophone: Myśliwiec

Noun

myśliwiec m inan

  1. fighter (aircraft type)

Declension
Declension of myśliwiec
singular plural
nominative myśliwiec myśliwce
genitive myśliwca myśliwców
dative myśliwcowi myśliwcom
accusative myśliwiec myśliwce
instrumental myśliwcem myśliwcami
locative myśliwcu myśliwcach
vocative myśliwcu myśliwce

Noun

myśliwiec m pers

  1. (archaic) fighter pilot
  2. (obsolete) hunter, huntsman
    Synonym: myśliwy

Declension
Declension of myśliwiec
singular plural
nominative myśliwiec myśliwcy
genitive myśliwca myśliwców
dative myśliwcowi myśliwcom
accusative myśliwca myśliwców
instrumental myśliwcem myśliwcami
locative myśliwcu myśliwcach
vocative myśliwcze myśliwcy

Further reading
  • myśliwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • myśliwiec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.