nabywca

Polish

Etymology

From nabywać +‎ -ca.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈbɨf.t͡sa/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨft͡sa
  • Syllabification: na‧byw‧ca

Noun

nabywca m pers (feminine nabywczyni)

  1. purchaser
  2. procurer

Declension
Declension of nabywca
singular plural
nominative nabywca nabywcy
genitive nabywcy nabywców
dative nabywcy nabywcom
accusative nabywcę nabywców
instrumental nabywcą nabywcami
locative nabywcy nabywcach
vocative nabywco nabywcy

Derived terms
  • nabywczy

Further reading
  • nabywca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nabywca in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.