naczytać

Polish

Etymology

From na- +‎ czytać.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈt͡ʂɨ.tat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɨtat͡ɕ
  • Syllabification: na‧czy‧tać

Verb

naczytać pf

  1. (reflexive) to read extensively, to read one's fill [+genitive = of something]

Conjugation
Conjugation of naczytać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naczytać
future tense 1st naczytam naczytamy
2nd naczytasz naczytacie
3rd naczyta naczytają
impersonal naczyta się
past tense 1st naczytałem naczytałam naczytaliśmy naczytałyśmy
2nd naczytałeś naczytałaś naczytaliście naczytałyście
3rd naczytał naczytała naczytało naczytali naczytały
impersonal naczytano
conditional 1st naczytałbym naczytałabym naczytalibyśmy naczytałybyśmy
2nd naczytałbyś naczytałabyś naczytalibyście naczytałybyście
3rd naczytałby naczytałaby naczytałoby naczytaliby naczytałyby
impersonal naczytano by
imperative 1st niech naczytam naczytajmy
2nd naczytaj naczytajcie
3rd niech naczyta niech naczytają
passive adjectival participle naczytany naczytana naczytane naczytani naczytane
anterior adverbial participle naczytawszy
verbal noun naczytanie

Further reading
  • naczytać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naczytać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.