nadąć

See also: nadać

Polish

Etymology

From na- +‎ dąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.dɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: na‧dąć

Verb

nadąć pf (imperfective nadymać)

  1. (transitive) to inflate
  2. (reflexive) to puff up, to swell

Conjugation
Conjugation of nadąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadąć
future tense 1st nadmę nadmiemy
2nd nadmiesz nadmiecie
3rd nadmie nadmą
impersonal nadmie się
past tense 1st nadąłem nadęłam nadęliśmy nadęłyśmy
2nd nadąłeś nadęłaś nadęliście nadęłyście
3rd nadął nadęła nadęło nadęli nadęły
impersonal nadęto
conditional 1st nadąłbym nadęłabym nadęlibyśmy nadęłybyśmy
2nd nadąłbyś nadęłabyś nadęlibyście nadęłybyście
3rd nadąłby nadęłaby nadęłoby nadęliby nadęłyby
impersonal nadęto by
imperative 1st niech nadmę nadmijmy
2nd nadmij nadmijcie
3rd niech nadmie niech nadmą
passive adjectival participle nadęty nadęta nadęte nadęci nadęte
anterior adverbial participle nadąwszy
verbal noun nadęcie

Further reading
  • nadąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.