nadać

See also: nadąć

Polish

Etymology

From na- +‎ dać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈna.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: na‧dać

Verb

nadać pf (imperfective nadawać)

  1. (transitive) to confer, to bestow
  2. (transitive) to transmit, to broadcast
  3. (transitive) to post, to mail, to send
  4. (reflexive) to be fit, to be suitable [+ do (genitive) = for something]

Conjugation
Conjugation of nadać pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadać
future tense 1st nadam nadamy
2nd nadasz nadacie
3rd nada nadają
impersonal nada się
past tense 1st nadałem nadałam nadaliśmy nadałyśmy
2nd nadałeś nadałaś nadaliście nadałyście
3rd nadał nadała nadało nadali nadały
impersonal nadano
conditional 1st nadałbym nadałabym nadalibyśmy nadałybyśmy
2nd nadałbyś nadałabyś nadalibyście nadałybyście
3rd nadałby nadałaby nadałoby nadaliby nadałyby
impersonal nadano by
imperative 1st niech nadam nadajmy
2nd nadaj nadajcie
3rd niech nada niech nadają
passive adjectival participle nadany nadana nadane nadani nadane
anterior adverbial participle nadawszy
verbal noun nadanie

Derived terms
verbs

Further reading
  • nadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.