nadciąć

Polish

Etymology

From nad- +‎ ciąć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈnat.t͡ɕɔɲt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -att͡ɕɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: nad‧ciąć

Verb

nadciąć pf (imperfective nadcinać)

  1. (transitive) to score, to scotch

Conjugation
Conjugation of nadciąć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadciąć
future tense 1st nadetnę nadetniemy
2nd nadetniesz nadetniecie
3rd nadetnie nadetną
impersonal nadetnie się
past tense 1st nadciąłem nadcięłam nadcięliśmy nadcięłyśmy
2nd nadciąłeś nadcięłaś nadcięliście nadcięłyście
3rd nadciął nadcięła nadcięło nadcięli nadcięły
impersonal nadcięto
conditional 1st nadciąłbym nadcięłabym nadcięlibyśmy nadcięłybyśmy
2nd nadciąłbyś nadcięłabyś nadcięlibyście nadcięłybyście
3rd nadciąłby nadcięłaby nadcięłoby nadcięliby nadcięłyby
impersonal nadcięto by
imperative 1st niech nadetnę nadetnijmy
2nd nadetnij nadetnijcie
3rd niech nadetnie niech nadetną
passive adjectival participle nadcięty nadcięta nadcięte nadcięci nadcięte
anterior adverbial participle nadciąwszy
verbal noun nadcięcie

Further reading
  • nadciąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadciąć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.