nadcinać

Polish

Etymology

From nadciąć +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /natˈt͡ɕi.nat͡ɕ/
  • Rhymes: -inat͡ɕ
  • Syllabification: nad‧ci‧nać

Verb

nadcinać impf (perfective nadciąć)

  1. (transitive) to score, to scotch

Conjugation
Conjugation of nadcinać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive nadcinać
present tense 1st nadcinam nadcinamy
2nd nadcinasz nadcinacie
3rd nadcina nadcinają
impersonal nadcina się
past tense 1st nadcinałem nadcinałam nadcinaliśmy nadcinałyśmy
2nd nadcinałeś nadcinałaś nadcinaliście nadcinałyście
3rd nadcinał nadcinała nadcinało nadcinali nadcinały
impersonal nadcinano
future tense 1st będę nadcinał,
będę nadcinać
 będę nadcinała,
będę nadcinać
 będziemy nadcinali,
będziemy nadcinać
 będziemy nadcinały,
będziemy nadcinać
2nd będziesz nadcinał,
będziesz nadcinać
 będziesz nadcinała,
będziesz nadcinać
 będziecie nadcinali,
będziecie nadcinać
 będziecie nadcinały,
będziecie nadcinać
3rd będzie nadcinał,
będzie nadcinać
 będzie nadcinała,
będzie nadcinać
 będzie nadcinało,
będzie nadcinać
 będą nadcinali,
będą nadcinać
 będą nadcinały,
będą nadcinać
impersonal będzie nadcinać się
conditional 1st nadcinałbym nadcinałabym nadcinalibyśmy nadcinałybyśmy
2nd nadcinałbyś nadcinałabyś nadcinalibyście nadcinałybyście
3rd nadcinałby nadcinałaby nadcinałoby nadcinaliby nadcinałyby
impersonal nadcinano by
imperative 1st niech nadcinam nadcinajmy
2nd nadcinaj nadcinajcie
3rd niech nadcina niech nadcinają
active adjectival participle nadcinający nadcinająca nadcinające nadcinający nadcinające
passive adjectival participle nadcinany nadcinana nadcinane nadcinani nadcinane
contemporary adverbial participle nadcinając
verbal noun nadcinanie

Further reading
  • nadcinać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • nadcinać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.