napracować

Polish

Etymology

From na- +‎ pracować.

Pronunciation
  • IPA(key): /na.praˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: na‧pra‧co‧wać

Verb

napracować pf

  1. (reflexive) to work hard (to put a lot of time and effort into something)
  2. (reflexive) to labour (to toil, to work, to exhaust oneself)
    Synonyms: narobić się, przepracować się, spracować się, urobić się

Conjugation
Conjugation of napracować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive napracować
future tense 1st napracuję napracujemy
2nd napracujesz napracujecie
3rd napracuje napracują
impersonal napracuje się
past tense 1st napracowałem napracowałam napracowaliśmy napracowałyśmy
2nd napracowałeś napracowałaś napracowaliście napracowałyście
3rd napracował napracowała napracowało napracowali napracowały
impersonal napracowano
conditional 1st napracowałbym napracowałabym napracowalibyśmy napracowałybyśmy
2nd napracowałbyś napracowałabyś napracowalibyście napracowałybyście
3rd napracowałby napracowałaby napracowałoby napracowaliby napracowałyby
impersonal napracowano by
imperative 1st niech napracuję napracujmy
2nd napracuj napracujcie
3rd niech napracuje niech napracują
anterior adverbial participle napracowawszy
verbal noun napracowanie

Further reading
  • napracować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • napracować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.