spracować

Polish

Etymology

From s- +‎ pracować.

Pronunciation
  • IPA(key): /spraˈt͡sɔ.vat͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: spra‧co‧wać

Verb

spracować pf

  1. (reflexive) to labour (to toil, to work, to exhaust oneself)
    Synonyms: napracować się, narobić się, przepracować się, urobić się

Conjugation
Conjugation of spracować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive spracować
future tense 1st spracuję spracujemy
2nd spracujesz spracujecie
3rd spracuje spracują
impersonal spracuje się
past tense 1st spracowałem spracowałam spracowaliśmy spracowałyśmy
2nd spracowałeś spracowałaś spracowaliście spracowałyście
3rd spracował spracowała spracowało spracowali spracowały
impersonal spracowano
conditional 1st spracowałbym spracowałabym spracowalibyśmy spracowałybyśmy
2nd spracowałbyś spracowałabyś spracowalibyście spracowałybyście
3rd spracowałby spracowałaby spracowałoby spracowaliby spracowałyby
impersonal spracowano by
imperative 1st niech spracuję spracujmy
2nd spracuj spracujcie
3rd niech spracuje niech spracują
passive adjectival participle spracowany spracowana spracowane spracowani spracowane
anterior adverbial participle spracowawszy
verbal noun spracowanie

Derived terms
adjective
  • spracowany

Further reading
  • spracować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • spracować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.