naprawić

Polish

Etymology

From na- +‎ prawić.

Pronunciation
  • IPA(key): /naˈpra.vit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -avit͡ɕ
  • Syllabification: na‧pra‧wić

Verb

naprawić pf (imperfective naprawiać)

  1. (transitive) to repair, to mend
  2. (transitive) to remedy, to rectify, to redress
  3. (reflexive) to get repaired, to get mended

Conjugation
Conjugation of naprawić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive naprawić
future tense 1st naprawię naprawimy
2nd naprawisz naprawicie
3rd naprawi naprawią
impersonal naprawi się
past tense 1st naprawiłem naprawiłam naprawiliśmy naprawiłyśmy
2nd naprawiłeś naprawiłaś naprawiliście naprawiłyście
3rd naprawił naprawiła naprawiło naprawili naprawiły
impersonal naprawiono
conditional 1st naprawiłbym naprawiłabym naprawilibyśmy naprawiłybyśmy
2nd naprawiłbyś naprawiłabyś naprawilibyście naprawiłybyście
3rd naprawiłby naprawiłaby naprawiłoby naprawiliby naprawiłyby
impersonal naprawiono by
imperative 1st niech naprawię naprawmy
2nd napraw naprawcie
3rd niech naprawi niech naprawią
passive adjectival participle naprawiony naprawiona naprawione naprawieni naprawione
anterior adverbial participle naprawiwszy
verbal noun naprawienie
adjective
nouns

Further reading
  • naprawić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • naprawić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.