następca

Polish

Etymology

From nastąpić +‎ -ca.

Pronunciation

IPA^(key): /naˈstɛmp.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -ɛmpt͡sa
Syllabification: na‧stęp‧ca

Noun

następca m pers (feminine następczyni)

successor
Antonym: poprzednik
heir

Declension

Declension of następca

	singular	plural
nominative	następca	następcy
genitive	następcy	następców
dative	następcy	następcom
accusative	następcę	następców
instrumental	następcą	następcami
locative	następcy	następcach
vocative	następco	następcy

Related terms

adjective

następny

adverb

następnie

verbs

Further reading

następca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
następca in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.