nieszczęśnik

Polish

Etymology

From nieszczęsny +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ɲɛʂˈt͡ʂɛɲ.ɕɲik/
Audio (file)
Rhymes: -ɛɲɕɲik
Syllabification: niesz‧częś‧nik

Noun

nieszczęśnik m pers (feminine nieszczęśnica)

wretch (an unhappy, unfortunate or miserable person)
Synonyms: biedaczek, nieborak, nieszczęśliwiec

Declension

Declension of nieszczęśnik

	singular	plural
nominative	nieszczęśnik	nieszczęśnicy
genitive	nieszczęśnika	nieszczęśników
dative	nieszczęśnikowi	nieszczęśnikom
accusative	nieszczęśnika	nieszczęśników
instrumental	nieszczęśnikiem	nieszczęśnikami
locative	nieszczęśniku	nieszczęśnikach
vocative	nieszczęśniku	nieszczęśnicy

Related terms

adjective

nieszczęśliwy

noun

nieszczęście

Further reading

nieszczęśnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
nieszczęśnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.