nyakaké
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ ˈɲɒkɒkeː]
- Hyphenation: nya‧ka‧ké
- Rhymes: -keː
Declension
| Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | nyakaké | — |
| accusative | nyakakét | — |
| dative | nyakakénak | — |
| instrumental | nyakakéval | — |
| causal-final | nyakakéért | — |
| translative | nyakakévá | — |
| terminative | nyakakéig | — |
| essive-formal | nyakakéként | — |
| essive-modal | — | — |
| inessive | nyakakéban | — |
| superessive | nyakakén | — |
| adessive | nyakakénál | — |
| illative | nyakakéba | — |
| sublative | nyakakéra | — |
| allative | nyakakéhoz | — |
| elative | nyakakéból | — |
| delative | nyakakéról | — |
| ablative | nyakakétól | — |
| non-attributive possessive - singular |
— | — |
| non-attributive possessive - plural |
— | — |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.