obłudnik

Polish

Etymology

From obłuda +‎ -nik.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔbˈwud.ɲik/
Audio (file)
Rhymes: -udɲik
Syllabification: ob‧łud‧nik

Noun

obłudnik m pers (feminine obłudnica)

hypocrite
Synonym: hipokryta

Declension

Declension of obłudnik

	singular	plural
nominative	obłudnik	obłudnicy
genitive	obłudnika	obłudników
dative	obłudnikowi	obłudnikom
accusative	obłudnika	obłudników
instrumental	obłudnikiem	obłudnikami
locative	obłudniku	obłudnikach
vocative	obłudniku	obłudnicy

Related terms

adjective

obłudny

adverb

obłudnie

nouns

obłuda
obłudność

Further reading

obłudnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
obłudnik in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.