oblacja

See also: oblacją

Polish

Etymology

Borrowed from Latin oblātiō. Doublet of opłatek.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈlat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: ob‧lac‧ja

Noun

oblacja f

  1. (dated, religion) oblation (offering to a deity)

Declension
Declension of oblacja
singular plural
nominative oblacja oblacje
genitive oblacji oblacji/oblacyj (archaic)
dative oblacji oblacjom
accusative oblację oblacje
instrumental oblacją oblacjami
locative oblacji oblacjach
vocative oblacjo oblacje

Derived terms
adjective
  • oblacyjny

Further reading
  • oblacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oblacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.