obrócić

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *obvortiti. By surface analysis, ob- +‎ wrócić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔbˈru.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: ob‧ró‧cić

Verb

obrócić pf (imperfective obracać)

  1. (transitive) to turn, to rotate
  2. (reflexive) to rotate, to spin

Conjugation
Conjugation of obrócić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive obrócić
future tense 1st obrócę obrócimy
2nd obrócisz obrócicie
3rd obróci obrócą
impersonal obróci się
past tense 1st obróciłem obróciłam obróciliśmy obróciłyśmy
2nd obróciłeś obróciłaś obróciliście obróciłyście
3rd obrócił obróciła obróciło obrócili obróciły
impersonal obrócon
conditional 1st obróciłbym obróciłabym obrócilibyśmy obróciłybyśmy
2nd obróciłbyś obróciłabyś obrócilibyście obróciłybyście
3rd obróciłby obróciłaby obróciłoby obróciliby obróciłyby
impersonal obrócon by
imperative 1st niech obrócę obróćmy
2nd obróć obróćcie
3rd niech obróci niech obrócą
passive adjectival participle obrócony obrócona obrócone obróceni obrócone
anterior adverbial participle obróciwszy
verbal noun obrócenie

Further reading
  • obrócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • obrócić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.