wrócić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrócić, from Proto-Slavic *vōrtìti, from Proto-Balto-Slavic *wártīˀtei, from Proto-Indo-European *wortéyeti (“to turn”), causative of *wert- (“to turn, to rotate”).

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈvru.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ut͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: wró‧cić

Verb

wrócić pf (imperfective wracać)

  1. (intransitive) to return, to get back, to come back
    Synonym: powrócić
  2. (transitive) to restore, give back
    Synonym: zwrócić, przywrócić
  3. (reflexive) to return, to get back, to come back
    Synonym: powrócić

Conjugation
Conjugation of wrócić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wrócić
future tense 1st wrócę wrócimy
2nd wrócisz wrócicie
3rd wróci wrócą
impersonal wróci się
past tense 1st wróciłem wróciłam wróciliśmy wróciłyśmy
2nd wróciłeś wróciłaś wróciliście wróciłyście
3rd wrócił wróciła wróciło wrócili wróciły
impersonal wrócono
conditional 1st wróciłbym wróciłabym wrócilibyśmy wróciłybyśmy
2nd wróciłbyś wróciłabyś wrócilibyście wróciłybyście
3rd wróciłby wróciłaby wróciłoby wróciliby wróciłyby
impersonal wrócono by
imperative 1st niech wrócę wróćmy
2nd wróć wróćcie
3rd niech wróci niech wrócą
passive adjectival participle wrócony wrócona wrócone wróceni wrócone
anterior adverbial participle wróciwszy
verbal noun wrócenie

Derived terms
adjectives
nouns
verbs
nouns
verb

Further reading
  • wrócić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wrócić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.