ocalać

Polish

Etymology

From ocalić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡sa.lat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -alat͡ɕ
  • Syllabification: o‧ca‧lać

Verb

ocalać impf (perfective ocalić)

  1. (transitive) to rescue, to save [+ od (genitive) = from a danger]
    Synonym: ratować
  2. (reflexive) to rescue oneself, to survive
    Synonym: ratować się

Conjugation
Conjugation of ocalać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ocalać
present tense 1st ocalam ocalamy
2nd ocalasz ocalacie
3rd ocala ocalają
impersonal ocala się
past tense 1st ocalałem ocalałam ocalaliśmy ocalałyśmy
2nd ocalałeś ocalałaś ocalaliście ocalałyście
3rd ocalał ocalała ocalało ocalali ocalały
impersonal ocalano
future tense 1st będę ocalał,
będę ocalać
 będę ocalała,
będę ocalać
 będziemy ocalali,
będziemy ocalać
 będziemy ocalały,
będziemy ocalać
2nd będziesz ocalał,
będziesz ocalać
 będziesz ocalała,
będziesz ocalać
 będziecie ocalali,
będziecie ocalać
 będziecie ocalały,
będziecie ocalać
3rd będzie ocalał,
będzie ocalać
 będzie ocalała,
będzie ocalać
 będzie ocalało,
będzie ocalać
 będą ocalali,
będą ocalać
 będą ocalały,
będą ocalać
impersonal będzie ocalać się
conditional 1st ocalałbym ocalałabym ocalalibyśmy ocalałybyśmy
2nd ocalałbyś ocalałabyś ocalalibyście ocalałybyście
3rd ocalałby ocalałaby ocalałoby ocalaliby ocalałyby
impersonal ocalano by
imperative 1st niech ocalam ocalajmy
2nd ocalaj ocalajcie
3rd niech ocala niech ocalają
active adjectival participle ocalający ocalająca ocalające ocalający ocalające
passive adjectival participle ocalany ocalana ocalane ocalani ocalane
contemporary adverbial participle ocalając
verbal noun ocalanie
adjective
nouns

Further reading
  • ocalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ocalać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.