ochromieć

Polish

Etymology

From o- +‎ chromieć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈxrɔ.mjɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmjɛt͡ɕ
  • Syllabification: o‧chro‧mieć

Verb

ochromieć pf (imperfective chromieć)

  1. (intransitive, obsolete) to become lame, to develop a limp
    Synonyms: okuleć, (archaic) schromieć

Conjugation
Conjugation of ochromieć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive ochromieć
future tense 1st ochromieję ochromiejemy
2nd ochromiejesz ochromiejecie
3rd ochromieje ochromieją
impersonal ochromieje się
past tense 1st ochromiałem ochromiałam ochromieliśmy ochromiałyśmy
2nd ochromiałeś ochromiałaś ochromieliście ochromiałyście
3rd ochromiał ochromiała ochromiało ochromieli ochromiały
impersonal ochromiano
conditional 1st ochromiałbym ochromiałabym ochromielibyśmy ochromiałybyśmy
2nd ochromiałbyś ochromiałabyś ochromielibyście ochromiałybyście
3rd ochromiałby ochromiałaby ochromiałoby ochromieliby ochromiałyby
impersonal ochromiano by
imperative 1st niech ochromieję ochromiejmy
2nd ochromiej ochromiejcie
3rd niech ochromieje niech ochromieją
anterior adverbial participle ochromiawszy
verbal noun ochromienie
adjective
nouns
verb

Further reading
  • ochromieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ochromieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.