oclić

Polish

Etymology

From o- +‎ clić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈt͡slit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔt͡slit͡ɕ
  • Syllabification: o‧clić

Verb

oclić pf (imperfective clić)

  1. (transitive) to levy a customs duty on
    Hypernym: nałożyć

Conjugation
Conjugation of oclić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oclić
future tense 1st oclę oclimy
2nd oclisz oclicie
3rd ocli oclą
impersonal ocli się
past tense 1st ocliłem ocliłam ocliliśmy ocliłyśmy
2nd ocliłeś ocliłaś ocliliście ocliłyście
3rd oclił ocliła ocliło oclili ocliły
impersonal oclono
conditional 1st ocliłbym ocliłabym oclilibyśmy ocliłybyśmy
2nd ocliłbyś ocliłabyś oclilibyście ocliłybyście
3rd ocliłby ocliłaby ocliłoby ocliliby ocliłyby
impersonal oclono by
imperative 1st niech oclę oclijmy
2nd oclij oclijcie
3rd niech ocli niech oclą
passive adjectival participle oclony oclona oclone ocleni oclone
anterior adverbial participle ocliwszy
verbal noun oclenie
adjective
nouns
verb
  • wyclić pf

Further reading
  • oclić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oclić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.