oddzwonić

Polish

Etymology

From od- +‎ dzwonić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔdˈd͡zvɔ.ɲit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔɲit͡ɕ
  • Syllabification: od‧dzwo‧nić

Verb

oddzwonić pf (imperfective oddzwaniać)

  1. (intransitive) to call back [+ do (genitive) = someone]

Conjugation
Conjugation of oddzwonić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive oddzwonić
future tense 1st oddzwonię oddzwonimy
2nd oddzwonisz oddzwonicie
3rd oddzwoni oddzwonią
impersonal oddzwoni się
past tense 1st oddzwoniłem oddzwoniłam oddzwoniliśmy oddzwoniłyśmy
2nd oddzwoniłeś oddzwoniłaś oddzwoniliście oddzwoniłyście
3rd oddzwonił oddzwoniła oddzwoniło oddzwonili oddzwoniły
impersonal oddzwoniono
conditional 1st oddzwoniłbym oddzwoniłabym oddzwonilibyśmy oddzwoniłybyśmy
2nd oddzwoniłbyś oddzwoniłabyś oddzwonilibyście oddzwoniłybyście
3rd oddzwoniłby oddzwoniłaby oddzwoniłoby oddzwoniliby oddzwoniłyby
impersonal oddzwoniono by
imperative 1st niech oddzwonię oddzwońmy
2nd oddzwoń oddzwońcie
3rd niech oddzwoni niech oddzwonią
anterior adverbial participle oddzwoniwszy
verbal noun oddzwonienie

Further reading
  • oddzwonić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oddzwonić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.