odpadać

Polish

Etymology

From od- +‎ padać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈpa.dat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -adat͡ɕ
  • Syllabification: od‧pa‧dać

Verb

odpadać impf (perfective odpaść)

  1. (intransitive) to fall off, to drop off
  2. (intransitive) to drop out, to go out (exit a competition)

Conjugation
Conjugation of odpadać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odpadać
present tense 1st odpadam odpadamy
2nd odpadasz odpadacie
3rd odpada odpadają
impersonal odpada się
past tense 1st odpadałem odpadałam odpadaliśmy odpadałyśmy
2nd odpadałeś odpadałaś odpadaliście odpadałyście
3rd odpadał odpadała odpadało odpadali odpadały
impersonal odpadano
future tense 1st będę odpadał,
będę odpadać
 będę odpadała,
będę odpadać
 będziemy odpadali,
będziemy odpadać
 będziemy odpadały,
będziemy odpadać
2nd będziesz odpadał,
będziesz odpadać
 będziesz odpadała,
będziesz odpadać
 będziecie odpadali,
będziecie odpadać
 będziecie odpadały,
będziecie odpadać
3rd będzie odpadał,
będzie odpadać
 będzie odpadała,
będzie odpadać
 będzie odpadało,
będzie odpadać
 będą odpadali,
będą odpadać
 będą odpadały,
będą odpadać
impersonal będzie odpadać się
conditional 1st odpadałbym odpadałabym odpadalibyśmy odpadałybyśmy
2nd odpadałbyś odpadałabyś odpadalibyście odpadałybyście
3rd odpadałby odpadałaby odpadałoby odpadaliby odpadałyby
impersonal odpadano by
imperative 1st niech odpadam odpadajmy
2nd odpadaj odpadajcie
3rd niech odpada niech odpadają
active adjectival participle odpadający odpadająca odpadające odpadający odpadające
contemporary adverbial participle odpadając
verbal noun odpadanie

Further reading
  • odpadać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odpadać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.