padać

See also: padac

Polish

Inherited from Proto-Slavic *pàdati. By surface analysis, paść +‎ -ać.

padać impf (perfective paść)

(intransitive) to fall (to move downwards under the effect of gravity)
Synonym: spadać
(intransitive) to fall, to be defeated
(intransitive) to rain, to snow, to hail
Dziś będzie padało. ― It will rain today.
(intransitive) to be mentioned, to be brought up, to be asked
(intransitive, chiefly of animals) to die
Synonym: zdychać

Synonyms: see Thesaurus:umierać
(intransitive, hyperbolic, informal) to be very tired
(intransitive, colloquial) to break (to stop fuctioning)

Conjugation of padać impf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		padać
present tense	1^st	padam			padamy
	2^nd	padasz			padacie
	3^rd	pada			padają
	impersonal	pada się
past tense	1^st	padałem	padałam		padaliśmy	padałyśmy
	2^nd	padałeś	padałaś		padaliście	padałyście
	3^rd	padał	padała	padało	padali	padały
	impersonal	padano
future tense	1^st	będę padał, będę padać	będę padała, będę padać		będziemy padali, będziemy padać	będziemy padały, będziemy padać
	2^nd	będziesz padał, będziesz padać	będziesz padała, będziesz padać		będziecie padali, będziecie padać	będziecie padały, będziecie padać
	3^rd	będzie padał, będzie padać	będzie padała, będzie padać	będzie padało, będzie padać	będą padali, będą padać	będą padały, będą padać
	impersonal	będzie padać się
conditional	1^st	padałbym	padałabym		padalibyśmy	padałybyśmy
	2^nd	padałbyś	padałabyś		padalibyście	padałybyście
	3^rd	padałby	padałaby	padałoby	padaliby	padałyby
	impersonal	padano by
imperative	1^st	niech padam			padajmy
	2^nd	padaj			padajcie
	3^rd	niech pada			niech padają
active adjectival participle		padający	padająca	padające	padający	padające
contemporary adverbial participle		padając
verbal noun		padanie

nouns

verbs

From pedzieć +‎ -ać.

padać impf (perfective pedzieć)