odprawić

Polish

From od- +‎ prawić.

odprawić pf (imperfective odprawiać)

(transitive) to dismiss, to send away, to send packing
Synonyms: odesłać, wyprawić
(transitive) to celebrate, to perform (e.g. mass, rituals)
(transitive) to check in (e.g. luggage), to drop off
(transitive) to dismiss, to fire, to sack, to let go
Synonym: zwolnić
(reflexive) to check in (at an airport, port, etc.)

Conjugation of odprawić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odprawić
future tense	1^st	odprawię			odprawimy
	2^nd	odprawisz			odprawicie
	3^rd	odprawi			odprawią
	impersonal	odprawi się
past tense	1^st	odprawiłem	odprawiłam		odprawiliśmy	odprawiłyśmy
	2^nd	odprawiłeś	odprawiłaś		odprawiliście	odprawiłyście
	3^rd	odprawił	odprawiła	odprawiło	odprawili	odprawiły
	impersonal	odprawiono
conditional	1^st	odprawiłbym	odprawiłabym		odprawilibyśmy	odprawiłybyśmy
	2^nd	odprawiłbyś	odprawiłabyś		odprawilibyście	odprawiłybyście
	3^rd	odprawiłby	odprawiłaby	odprawiłoby	odprawiliby	odprawiłyby
	impersonal	odprawiono by
imperative	1^st	niech odprawię			odprawmy
	2^nd	odpraw			odprawcie
	3^rd	niech odprawi			niech odprawią
passive adjectival participle		odprawiony	odprawiona	odprawione	odprawieni	odprawione
anterior adverbial participle		odprawiwszy
verbal noun		odprawienie

noun