odpuścić

Polish

From od- +‎ puścić; a calque of Latin absolvō.

odpuścić pf (imperfective odpuszczać)

(transitive) to absolve, to pardon, to remit
Synonyms: wybaczyć, przebaczyć, darować
(transitive) to let go
Synonym: puścić

Conjugation of odpuścić pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		odpuścić
future tense	1^st	odpuszczę			odpuścimy
	2^nd	odpuścisz			odpuścicie
	3^rd	odpuści			odpuszczą
	impersonal	odpuści się
past tense	1^st	odpuściłem	odpuściłam		odpuściliśmy	odpuściłyśmy
	2^nd	odpuściłeś	odpuściłaś		odpuściliście	odpuściłyście
	3^rd	odpuścił	odpuściła	odpuściło	odpuścili	odpuściły
	impersonal	odpuszczono
conditional	1^st	odpuściłbym	odpuściłabym		odpuścilibyśmy	odpuściłybyśmy
	2^nd	odpuściłbyś	odpuściłabyś		odpuścilibyście	odpuściłybyście
	3^rd	odpuściłby	odpuściłaby	odpuściłoby	odpuściliby	odpuściłyby
	impersonal	odpuszczono by
imperative	1^st	niech odpuszczę			odpuśćmy
	2^nd	odpuść			odpuśćcie
	3^rd	niech odpuści			niech odpuszczą
passive adjectival participle		odpuszczony	odpuszczona	odpuszczone	odpuszczeni	odpuszczone
anterior adverbial participle		odpuściwszy
verbal noun		odpuszczenie