odtoczyć

Polish

Etymology

From od- +‎ toczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔtˈtɔ.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔt͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: od‧to‧czyć

Verb

odtoczyć pf (imperfective odtaczać)

  1. (transitive) to roll away
  2. (reflexive) to roll (oneself) away, to be rolled away

Conjugation
Conjugation of odtoczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odtoczyć
future tense 1st odtoczę odtoczymy
2nd odtoczysz odtoczycie
3rd odtoczy odtoczą
impersonal odtoczy się
past tense 1st odtoczyłem odtoczyłam odtoczyliśmy odtoczyłyśmy
2nd odtoczyłeś odtoczyłaś odtoczyliście odtoczyłyście
3rd odtoczył odtoczyła odtoczyło odtoczyli odtoczyły
impersonal odtoczono
conditional 1st odtoczyłbym odtoczyłabym odtoczylibyśmy odtoczyłybyśmy
2nd odtoczyłbyś odtoczyłabyś odtoczylibyście odtoczyłybyście
3rd odtoczyłby odtoczyłaby odtoczyłoby odtoczyliby odtoczyłyby
impersonal odtoczono by
imperative 1st niech odtoczę odtoczmy
2nd odtocz odtoczcie
3rd niech odtoczy niech odtoczą
passive adjectival participle odtoczony odtoczona odtoczone odtoczeni odtoczone
anterior adverbial participle odtoczywszy
verbal noun odtoczenie

Further reading
  • odtoczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • odtoczyć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.