odziedziczyć

Polish

Etymology

From o- +‎ dziedziczyć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.d͡ʑɛˈd͡ʑi.t͡ʂɨt͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -it͡ʂɨt͡ɕ
  • Syllabification: o‧dzie‧dzi‧czyć

Verb

odziedziczyć pf (imperfective dziedziczyć)

  1. (transitive, law) to inherit (e.g. property)
  2. (transitive) to inherit (e.g. a trait from a parent)

Conjugation
Conjugation of odziedziczyć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive odziedziczyć
future tense 1st odziedziczę odziedziczymy
2nd odziedziczysz odziedziczycie
3rd odziedziczy odziedziczą
impersonal odziedziczy się
past tense 1st odziedziczyłem odziedziczyłam odziedziczyliśmy odziedziczyłyśmy
2nd odziedziczyłeś odziedziczyłaś odziedziczyliście odziedziczyłyście
3rd odziedziczył odziedziczyła odziedziczyło odziedziczyli odziedziczyły
impersonal odziedziczono
conditional 1st odziedziczyłbym odziedziczyłabym odziedziczylibyśmy odziedziczyłybyśmy
2nd odziedziczyłbyś odziedziczyłabyś odziedziczylibyście odziedziczyłybyście
3rd odziedziczyłby odziedziczyłaby odziedziczyłoby odziedziczyliby odziedziczyłyby
impersonal odziedziczono by
imperative 1st niech odziedziczę odziedziczmy
2nd odziedzicz odziedziczcie
3rd niech odziedziczy niech odziedziczą
passive adjectival participle odziedziczony odziedziczona odziedziczone odziedziczeni odziedziczone
anterior adverbial participle odziedziczywszy
verbal noun odziedziczenie
adjective
noun

Further reading
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.