okularnik

Polish

Etymology

From okular +‎ -nik.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.kuˈlar.ɲik/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -arɲik
  • Syllabification: o‧ku‧lar‧nik

Noun

okularnik m pers (feminine okularnica)

  1. (colloquial) four-eyes, specky
    Synonym: sowa

Declension
Declension of okularnik
singular plural
nominative okularnik okularnicy
genitive okularnika okularników
dative okularnikowi okularnikom
accusative okularnika okularników
instrumental okularnikiem okularnikami
locative okularniku okularnikach
vocative okularniku okularnicy
adjective
  • okularowy
noun

Noun

okularnik m anim

  1. Indian cobra
    Synonym: kobra indyjska

Declension
Declension of okularnik
singular plural
nominative okularnik okularniki
genitive okularnika okularników
dative okularnikowi okularnikom
accusative okularnika okularniki
instrumental okularnikiem okularnikami
locative okularniku okularnikach
vocative okularniku okularniki

Further reading
  • okularnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okularnik in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.