okupacja

Polish

Etymology

Borrowed from French occupation, from Middle French occupation, from Latin occupātiō.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.kuˈpat͡s.ja/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -at͡sja
  • Syllabification: o‧ku‧pac‧ja

Noun

okupacja f

  1. occupation (activity or task with which one occupies oneself)
  2. (military) occupation (control of a country or region by a hostile army)

Declension
Declension of okupacja
singular plural
nominative okupacja okupacje
genitive okupacji okupacji/okupacyj (archaic)
dative okupacji okupacjom
accusative okupację okupacje
instrumental okupacją okupacjami
locative okupacji okupacjach
vocative okupacjo okupacje

Derived terms
adjective
  • okupacyjny
verb

Further reading
  • okupacja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • okupacja in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.