omszeć

Polish

Etymology

From o- +‎ mech +‎ -eć.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔm.ʂɛt͡ɕ/
  • Rhymes: -ɔmʂɛt͡ɕ
  • Syllabification: om‧szeć

Verb

omszeć pf (imperfective mszeć)

  1. (intransitive) to moss (to become covered with moss)
    Synonym: omszyć się
  2. (intransitive, figurative) to become old, to stale
    Synonym: zestarzeć się

Conjugation
Conjugation of omszeć pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive omszeć
future tense 1st omszeję omszejemy
2nd omszejesz omszejecie
3rd omszeje omszeją
impersonal omszeje się
past tense 1st omszałem omszałam omszeliśmy omszałyśmy
2nd omszałeś omszałaś omszeliście omszałyście
3rd omszał omszała omszało omszeli omszały
impersonal omszano
conditional 1st omszałbym omszałabym omszelibyśmy omszałybyśmy
2nd omszałbyś omszałabyś omszelibyście omszałybyście
3rd omszałby omszałaby omszałoby omszeliby omszałyby
impersonal omszano by
imperative 1st niech omszeję omszejmy
2nd omszej omszejcie
3rd niech omszeje niech omszeją
anterior adverbial participle omszawszy
verbal noun omszenie

Derived terms
adjective
adjective
  • omszony
noun
verb

Further reading
  • omszeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • omszeć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.