opanować

Polish

Etymology

From o- +‎ panować.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.paˈnɔ.vat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: o‧pa‧no‧wać

Verb

opanować pf (imperfective opanowywać)

  1. (transitive) to rule over, to reign over, to capture, to seize
  2. (transitive) to master (learn to a high degree)
  3. (transitive) to control, to contain, to keep in check
  4. (reflexive) to control oneself, to keep oneself in check, to cool one's jets

Conjugation
Conjugation of opanować pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opanować
future tense 1st opanuję opanujemy
2nd opanujesz opanujecie
3rd opanuje opanują
impersonal opanuje się
past tense 1st opanowałem opanowałam opanowaliśmy opanowałyśmy
2nd opanowałeś opanowałaś opanowaliście opanowałyście
3rd opanował opanowała opanowało opanowali opanowały
impersonal opanowano
conditional 1st opanowałbym opanowałabym opanowalibyśmy opanowałybyśmy
2nd opanowałbyś opanowałabyś opanowalibyście opanowałybyście
3rd opanowałby opanowałaby opanowałoby opanowaliby opanowałyby
impersonal opanowano by
imperative 1st niech opanuję opanujmy
2nd opanuj opanujcie
3rd niech opanuje niech opanują
passive adjectival participle opanowany opanowana opanowane opanowani opanowane
anterior adverbial participle opanowawszy
verbal noun opanowanie

Further reading
  • opanować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opanować in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.