opowiedzieć
Polish
Etymology
From o- + powiedzieć.
Pronunciation
- IPA(key): /ɔ.pɔˈvjɛ.d͡ʑɛt͡ɕ/
Audio (file) - Rhymes: -ɛd͡ʑɛt͡ɕ
- Syllabification: o‧po‧wie‧dzieć
Verb
opowiedzieć pf (imperfective opowiadać)
Conjugation
Conjugation of opowiedzieć pf
| singular | plural | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| person | masculine | feminine | neuter | virile | nonvirile | |
| infinitive | opowiedzieć | |||||
| future tense | 1st | opowiem | opowiemy | |||
| 2nd | opowiesz | opowiecie | ||||
| 3rd | opowie | opowiedzą | ||||
| impersonal | opowie się | |||||
| past tense | 1st | opowiedziałem | opowiedziałam | opowiedzieliśmy | opowiedziałyśmy | |
| 2nd | opowiedziałeś | opowiedziałaś | opowiedzieliście | opowiedziałyście | ||
| 3rd | opowiedział | opowiedziała | opowiedziało | opowiedzieli | opowiedziały | |
| impersonal | opowiedziano | |||||
| conditional | 1st | opowiedziałbym | opowiedziałabym | opowiedzielibyśmy | opowiedziałybyśmy | |
| 2nd | opowiedziałbyś | opowiedziałabyś | opowiedzielibyście | opowiedziałybyście | ||
| 3rd | opowiedziałby | opowiedziałaby | opowiedziałoby | opowiedzieliby | opowiedziałyby | |
| impersonal | opowiedziano by | |||||
| imperative | 1st | niech opowiem | opowiedzmy | |||
| 2nd | opowiedz | opowiedzcie | ||||
| 3rd | niech opowie | niech opowiedzą | ||||
| passive adjectival participle | opowiedziany | opowiedziana | opowiedziane | opowiedziani | opowiedziane | |
| anterior adverbial participle | opowiedziawszy | |||||
| verbal noun | opowiedzenie | |||||
Further reading
- opowiedzieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- opowiedzieć in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.