opuścić

Polish

Etymology

From o- +‎ puścić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
  • Syllabification: o‧puś‧cić

Verb

opuścić pf (imperfective opuszczać)

  1. (transitive) to abandon, to leave
  2. (transitive) to lower (e.g. a drawbridge)
    Antonyms: unieść, podnieść
  3. (transitive) to miss

Conjugation
Conjugation of opuścić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive opuścić
future tense 1st opuszczę opuścimy
2nd opuścisz opuścicie
3rd opuści opuszczą
impersonal opuści się
past tense 1st opuściłem opuściłam opuściliśmy opuściłyśmy
2nd opuściłeś opuściłaś opuściliście opuściłyście
3rd opuścił opuściła opuściło opuścili opuściły
impersonal opuszczono
conditional 1st opuściłbym opuściłabym opuścilibyśmy opuściłybyśmy
2nd opuściłbyś opuściłabyś opuścilibyście opuściłybyście
3rd opuściłby opuściłaby opuściłoby opuściliby opuściłyby
impersonal opuszczono by
imperative 1st niech opuszczę opuśćmy
2nd opuść opuśćcie
3rd niech opuści niech opuszczą
passive adjectival participle opuszczony opuszczona opuszczone opuszczeni opuszczone
anterior adverbial participle opuściwszy
verbal noun opuszczenie

Further reading
  • opuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • opuścić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.