podnieść

Polish

From pod- +‎ nieść.

podnieść pf (imperfective podnosić)

(transitive) to pick up, to raise, to lift, to uplift, to elevate (physically or metaphorically)
(transitive) to put up (to place in a high location)
Synonym: unieść

Antonym: opuścić
(transitive) to mark up
Synonym: unosić

Antonym: opuścić
(transitive) to hoist
(reflexive) to get up, to rise, to stand
Synonyms: powstać, wstać
(reflexive) to go up, to increase, to rise
Synonyms: podwyższyć się, zwiększyć się
(reflexive) to lift off, to take flight
Synonyms: poderwać się, unieść się, wzlecieć
(reflexive, of sounds, voices, etc.) to be heard, to resound, to sound
Synonyms: rozbrzmieć, rozlec się

Conjugation of podnieść pf

		singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		podnieść
future tense	1^st	podniosę			podniesiemy
	2^nd	podniesiesz			podniesiecie
	3^rd	podniesie			podniosą
	impersonal	podniesie się
past tense	1^st	podniosłem	podniosłam		podnieśliśmy	podniosłyśmy
	2^nd	podniosłeś	podniosłaś		podnieśliście	podniosłyście
	3^rd	podniósł	podniosła	podniosło	podnieśli	podniosły
	impersonal	podniesiono
conditional	1^st	podniósłbym	podniosłabym		podnieślibyśmy	podniosłybyśmy
	2^nd	podniósłbyś	podniosłabyś		podnieślibyście	podniosłybyście
	3^rd	podniósłby	podniosłaby	podniosłoby	podnieśliby	podniosłyby
	impersonal	podniesiono by
imperative	1^st	niech podniosę			podnieśmy
	2^nd	podnieś			podnieście
	3^rd	niech podniesie			niech podniosą
passive adjectival participle		podniesiony	podniesiona	podniesione	podniesieni	podniesione
anterior adverbial participle		podniósłszy
verbal noun		podniesienie