ordynus

Polish

Etymology

From ordynarny +‎ -us.

Pronunciation

IPA^(key): /ɔrˈdɨ.nus/
Audio (file)
Rhymes: -ɨnus
Syllabification: or‧dy‧nus

Noun

ordynus m pers

boor, yokel
Synonyms: gbur, kindybał, prostak

Declension

Declension of ordynus

	singular	plural
nominative	ordynus	ordynusy
genitive	ordynusa	ordynusów
dative	ordynusowi	ordynusom
accusative	ordynusa	ordynusów
instrumental	ordynusem	ordynusami
locative	ordynusie	ordynusach
vocative	ordynusie	ordynusy

Derived terms

noun

ordynusostwo

Related terms

adjective

ordynarny

adverb

ordynarnie

noun

ordynarność

verbs

ordynarnieć impf
zordynarnieć pf

Further reading

ordynus in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
ordynus in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.