orzecznictwo

Polish

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.ʐɛt͡ʂˈɲit͡s.tfɔ/

Noun

orzecznictwo n

  1. (law) case law, precedent
    Orzecznictwo Sądu Najwyższego nie pozostawia żadnych wątpliwości w tej sprawie.
    The Supreme Court's case law leaves no doubt in this matter.
    Synonym: judykatura

Declension
declension of orzecznictwo
singular
nominative orzecznictwo
genitive orzecznictwa
dative orzecznictwu
accusative orzecznictwo
instrumental orzecznictwem
locative orzecznictwie
vocative orzecznictwo

Further reading
  • orzecznictwo in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • orzecznictwo in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.