osiedleniec

Polish

Etymology

From osiedlenie +‎ -ec.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔ.ɕɛˈdlɛ.ɲɛt͡s/

Noun

osiedleniec m pers

  1. settler
    Synonyms: osadnik, kolonista

Declension
declension of osiedleniec
singular plural
nominative osiedleniec osiedleńcy
genitive osiedleńca osiedleńców
dative osiedleńcowi osiedleńcom
accusative osiedleńca osiedleńców
instrumental osiedleńcem osiedleńcami
locative osiedleńcu osiedleńcach
vocative osiedleńcze osiedleńcy

Further reading
  • osiedleniec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • osiedleniec in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.