ostrze

See also: ostrzę

Polish
ostrze

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *ostrьje. By surface analysis, ostry +‎ -e.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈɔs.tʂɛ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɔstʂɛ
  • Syllabification: os‧trze
  • Homophone: ostrzę

Noun

ostrze n

  1. blade (sharp-edged or pointed working end of a tool or utensil)

Declension
Declension of ostrze
singular plural
nominative ostrze ostrza
genitive ostrza ostrzy
dative ostrzu ostrzom
accusative ostrze ostrza
instrumental ostrzem ostrzami
locative ostrzu ostrzach
vocative ostrze ostrza

Further reading
  • ostrze in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • ostrze in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.