oszołomienie

Polish

Pronunciation

IPA^(key): /ɔ.ʂɔ.wɔˈmʲɛ.ɲɛ/

Noun

oszołomienie n

verbal noun of oszołomić
daze, bewilderment, stupefaction

Declension

declension of oszołomienie

	singular	plural
nominative	oszołomienie	oszołomienia
genitive	oszołomienia	oszołomień
dative	oszołomieniu	oszołomieniom
accusative	oszołomienie	oszołomienia
instrumental	oszołomieniem	oszołomieniami
locative	oszołomieniu	oszołomieniach
vocative	oszołomienie	oszołomienia

Further reading

oszołomienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
oszołomienie in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.