otępić

Polish

Etymology

From o- +‎ tępić.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈtɛm.pit͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmpit͡ɕ
  • Syllabification: o‧tę‧pić

Verb

otępić pf (imperfective otępiać)

  1. (transitive) to stupefy, to befuddle, to stultify

Conjugation
Conjugation of otępić pf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otępić
future tense 1st otępię otępimy
2nd otępisz otępicie
3rd otępi otępią
impersonal otępi się
past tense 1st otępiłem otępiłam otępiliśmy otępiłyśmy
2nd otępiłeś otępiłaś otępiliście otępiłyście
3rd otępił otępiła otępiło otępili otępiły
impersonal otępiono
conditional 1st otępiłbym otępiłabym otępilibyśmy otępiłybyśmy
2nd otępiłbyś otępiłabyś otępilibyście otępiłybyście
3rd otępiłby otępiłaby otępiłoby otępiliby otępiłyby
impersonal otępiono by
imperative 1st niech otępię otępmy
2nd otęp otępcie
3rd niech otępi niech otępią
passive adjectival participle otępiony otępiona otępione otępieni otępione
anterior adverbial participle otępiwszy
verbal noun otępienie

Further reading
  • otępić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otępić in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.