otępiać

Polish

Etymology

From otępić +‎ -ać.

Pronunciation
  • IPA(key): /ɔˈtɛm.pjat͡ɕ/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -ɛmpjat͡ɕ
  • Syllabification: o‧tę‧piać

Verb

otępiać impf (perfective otępić)

  1. (transitive) to stupefy, to befuddle, to stultify

Conjugation
Conjugation of otępiać impf
    singular plural
person masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive otępiać
present tense 1st otępiam otępiamy
2nd otępiasz otępiacie
3rd otępia otępiają
impersonal otępia się
past tense 1st otępiałem otępiałam otępialiśmy otępiałyśmy
2nd otępiałeś otępiałaś otępialiście otępiałyście
3rd otępiał otępiała otępiało otępiali otępiały
impersonal otępiano
future tense 1st będę otępiał,
będę otępiać
 będę otępiała,
będę otępiać
 będziemy otępiali,
będziemy otępiać
 będziemy otępiały,
będziemy otępiać
2nd będziesz otępiał,
będziesz otępiać
 będziesz otępiała,
będziesz otępiać
 będziecie otępiali,
będziecie otępiać
 będziecie otępiały,
będziecie otępiać
3rd będzie otępiał,
będzie otępiać
 będzie otępiała,
będzie otępiać
 będzie otępiało,
będzie otępiać
 będą otępiali,
będą otępiać
 będą otępiały,
będą otępiać
impersonal będzie otępiać się
conditional 1st otępiałbym otępiałabym otępialibyśmy otępiałybyśmy
2nd otępiałbyś otępiałabyś otępialibyście otępiałybyście
3rd otępiałby otępiałaby otępiałoby otępialiby otępiałyby
impersonal otępiano by
imperative 1st niech otępiam otępiajmy
2nd otępiaj otępiajcie
3rd niech otępia niech otępiają
active adjectival participle otępiający otępiająca otępiające otępiający otępiające
passive adjectival participle otępiany otępiana otępiane otępiani otępiane
contemporary adverbial participle otępiając
verbal noun otępianie

Further reading
  • otępiać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • otępiać in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.