płachta

See also: plachta and płachtą

Lower Sorbian

Etymology

From Proto-Slavic *plaxъta. Cognate with Czech plachta, Polish płachta.

Noun

płachta f

  1. sail
  2. sheet

Declension
Declension of płachta
Singular Dual Plural
Nominative płachta płachtje płachty
Genitive płachty płachtowu płachtow
Dative płachtje płachtoma płachtam
Accusative płachtu płachtje płachty
Instrumental płachtu płachtoma płachtami
Locative płachtje płachtoma płachtach

References
  • Starosta, Manfred (1999), “płachta”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish płachta, from Proto-Slavic *plaxъta.

Pronunciation
  • IPA(key): /ˈpwax.ta/
  • Audio(file)
  • Rhymes: -axta
  • Syllabification: płach‧ta

Noun

płachta f (diminutive płachetka or (rare) płachciątko, augmentative płachcisko)

  1. sheet, cloth, canvas

Declension
Declension of płachta
singular plural
nominative płachta płachty
genitive płachty płacht
dative płachcie płachtom
accusative płachtę płachty
instrumental płachtą płachtami
locative płachcie płachtach
vocative płachto płachty

Derived terms
phrase
  • działać jak czerwona płachta na byka

Further reading
  • płachta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • płachta in Polish dictionaries at PWN
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.