pełnoletni

Polish

Etymology

From pełen +‎ -o- +‎ lata +‎ -ni.

Pronunciation

IPA^(key): /pɛw.nɔˈlɛt.ɲi/
Audio (file)
Rhymes: -ɛtɲi
Syllabification: peł‧no‧let‧ni

Adjective

pełnoletni (not comparable)

having legal age, of age
Antonym: niepełnoletni

Declension

Declension of pełnoletni

case	singular				plural
case	masculine personal/animate	masculine inanimate	neuter	feminine	virile	nonvirile
nominative, vocative	pełnoletni		pełnoletnie	pełnoletnia	pełnoletni	pełnoletnie
genitive	pełnoletniego			pełnoletniej	pełnoletnich
dative	pełnoletniemu			pełnoletniej	pełnoletnim
accusative	pełnoletniego	pełnoletni	pełnoletnie	pełnoletnią	pełnoletnich	pełnoletnie
instrumental	pełnoletnim			pełnoletnią	pełnoletnimi
locative	pełnoletnim			pełnoletniej	pełnoletnich

Noun

pełnoletni m pers (feminine pełnoletnia)

adult
Antonym: niepełnoletni

Declension

Declension of pełnoletni

	singular	plural
nominative	pełnoletni	pełnoletni
genitive	pełnoletniego	pełnoletnich
dative	pełnoletniemu	pełnoletnim
accusative	pełnoletniego	pełnoletnich
instrumental	pełnoletnim	pełnoletnimi
locative	pełnoletnim	pełnoletnich
vocative	pełnoletni	pełnoletni

Derived terms

noun

pełnoletniość

Further reading

pełnoletni in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
pełnoletni in Polish dictionaries at PWN

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.